W sprawach o egzekucję świadczeń pieniężnych komornik pobiera od dłużnika opłatę stosunkową w wysokości 15 % wartości wyegzekwowanego świadczenia, jednak nie niższej niż 1/10 i nie wyższej niż trzydziestokrotna wysokość przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego. Jednakże w przypadku wyegzekwowania świadczenia wskutek skierowania egzekucji do wierzytelności z rachunku bankowego, wynagrodzenia za pracę, świadczenia z ubezpieczenia społecznego jak również wypłacanych na podstawie przepisów o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, zasiłku dla bezrobotnych, dodatku aktywizacyjnego, stypendium oraz dodatku szkoleniowego, komornik pobiera od dłużnika opłatę stosunkową w wysokości 8 % wartości wyegzekwowanego świadczenia, jednak nie niższej niż 1/20 i nie wyższej niż dziesięciokrotna wysokość przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego.
W sprawach o egzekucję świadczeń pieniężnych w przypadku umorzenia postępowania egzekucyjnego na wniosek wierzyciela oraz na podstawie art. 824 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego komornik pobiera od dłużnika opłatę stosunkową w wysokości 5 % wartości świadczenia pozostałego do wyegzekwowania, jednak nie niższej niż 1/20 i nie wyższej niż dziesięciokrotna wysokość przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego. Jednakże, w razie umorzenia postępowania egzekucyjnego na wniosek wierzyciela zgłoszony przed doręczeniem dłużnikowi zawiadomienia o wszczęciu egzekucji, komornik pobiera od dłużnika opłatę stosunkową w wysokości 1/20 przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego.
Ustawodawca w treści art. 49 ustawy o komornikach sądowych i egzekucji przewidział możliwość złożenia przez dłużnika wniosku o obniżenie opłat opisanych powyżej (podstawa prawna: art. 49 ust. 7 ustawy o komornikach sądowych i egzekucji). W treści ust. 9 przywołanego powyżej artykułu ustawodawca wskazał, iż do wniosku stosuje się odpowiednio przepisy art. 767-7674 Kodeksu postępowania cywilnego, tj. przepisy dotyczące skarg na czynności komornika. Wobec powyższego wątpliwość budziło zagadnienie dotyczące pobierania opłat od wniosku o obniżenie opłaty egzekucyjnej. Jako, że skarga na czynności komornika podlega stałej opłacie w wysokości 100,00 złotych w praktyce wzywało się stronę składającą wniosek w trybie art. 49 ust. 7 ustawy o komornikach sądowych i egzekucji do uiszczenia opłaty od wniosku w wysokości 100,00 złotych.
W uchwale 3 sędziów z dnia 26 października 2016 roku (III CZP 63/16) Sąd Najwyższy orzekła, iż od wniosku o obniżenie opłat egzekucyjnych określonych w art. 49 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (jedn. tekst: Dz.U. z 2016 r., poz. 1138, ze zm.) nie pobiera się opłaty.
