Sąd Najwyższy rozpoznawał zagadnienie prawne przedstawione postanowieniem Sądu Okręgowego w Gliwicach: „czy dopuszczalna jest skarga na przewlekłość postępowania wniesiona po uprawomocnieniu się wydanego przez Sąd Rejonowy nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym, której przedmiotem jest zwłoka w nadaniu nakazowi klauzuli wykonalności?
Zgodnie z brzmieniem art. 781 (1) k.p.c. wniosek o nadanie klauzuli wykonalności sąd rozpoznaje niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 3 dni od dnia jego złożenia. Termin trzydniowy ma charakter instrukcyjny, toteż jego przekroczenie nie powoduje żadnych skutków procesowych. Takie rozwiązanie jest istotne, ponieważ w niektórych przypadkach, gdy sąd, nadając klauzulę wykonalności, musi określić zakres egzekucji (art. 783 § 1 zd. 1 in fine KPC), jego dotrzymanie może być niewykonalne.
Zdaniem Sądu Najwyższego (uchwała z dnia 04.08.2016 roku, III SPZP 1/16) niedopuszczalna jest skarga na przewlekłość postępowania, której przedmiot stanowi zwłoka w nadaniu klauzuli wykonalności prawomocnemu nakazowi zapłaty wydanemu przez sąd rejonowy w postępowaniu upominawczym (art. 373 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 k.p.c. oraz art. 8 ust. 2 i art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki – Dz. U. Nr 179, poz. 1843 ze zm.).
W ocenie Sądu Najwyższego strona niezadowolona ze sposobu prowadzenia czynności w postępowaniu „klauzulowym” może skorzystać z innych środków ochrony prawnej takich jak chociażby skarga do prezesa sądu bądź też pozew o odszkodowanie.
